безтрꙋ́дный

безтрꙋ́дный [безтрудный]

Фл ‹Беструдный›, ‹беструдно›. Совр. нет. ▸ Нетрудный, легкий. ◂ Панд. Ант. XI в., 60.

чс *

gr безтру́дный: A; :