благолюбе́зный
благолюбе́зный [благолюбезный]
Фл ‹Благолюбезный›, ‹благолюбезно›. Совр. нет. ▸ Приятный. ◂ ВМЧ, Дек., 112.
чс *
gr благолюбе́зный: A; :
благолюбе́зный [благолюбезный]
Фл ‹Благолюбезный›, ‹благолюбезно›. Совр. нет. ▸ Приятный. ◂ ВМЧ, Дек., 112.
чс *
gr благолюбе́зный: A; :