благосочета́нный
благосочета́нный [благосочетанный]
Фл ‹Благосочетанный›. Совр. нет. ▸ Хорошо составленный, благозвучный. ◂ ВМЧ, Сент., 1662.≈
чс *
gr благосочета́нный: A; :
благосочета́нный [благосочетанный]
Фл ‹Благосочетанный›. Совр. нет. ▸ Хорошо составленный, благозвучный. ◂ ВМЧ, Сент., 1662.≈
чс *
gr благосочета́нный: A; :