благосочета́нный

благосочета́нный [благосочетанный]

Фл ‹Благосочетанный›. Совр. нет. ▸ Хорошо составленный, благозвучный. ◂ ВМЧ, Сент., 1662.≈

чс *

gr благосочета́нный: A; :