благоꙋчрежда́ти

благоꙋчрежда́ти [благоучреждати]

СЦРЯ ‹благоучрежда́ти› ‹да́ю›, ‹да́еши›, гл. д. Церк. ▸ Дѣлать хорошее учрежденіе, распоряженіе. ◂

чс 2

См. благоꙋчреди́ти