велеглаго́ливый
велеглаго́ливый [велеглаголивый]
СЦРЯ ‹велеглаго́ливый› ‹ая›, ‹ое›, — ‹въ›, ‹а›, ‹о›, пр. Церк. ▸ Тоже, что ‹велерѣчи́вый›. ◂
Фл ‹Велеглаголивый›. Совр. нет. ▸ Красноречивый; многоречивый. ◂ Вост.
чс -
См. велерѣ́чивый:
велеглаго́ливый [велеглаголивый]
СЦРЯ ‹велеглаго́ливый› ‹ая›, ‹ое›, — ‹въ›, ‹а›, ‹о›, пр. Церк. ▸ Тоже, что ‹велерѣчи́вый›. ◂
Фл ‹Велеглаголивый›. Совр. нет. ▸ Красноречивый; многоречивый. ◂ Вост.
чс -
См. велерѣ́чивый: