вельбꙋ́ждь [вельбуждь]
Фл ‹Вельбуждый›. Совр. нет. ▸ Прил. к ‘вельбуд’, ‘вельблуд’ (в зн. верблюд). ◂ Мар., Остр., Мк., 1, 6.
Дерив Притяж. к вельбꙋ́дъ
чс *
gr вельбу́ждь: A,poss; :