воскорми́тисѧ
воскорми́тисѧ [воскормитися]
Фл ‹Воскормляти(ся)›, ‹воскормити(ся)›. Совр. нет. ▸ Вскармливать(ся), выращивать(ся). ◂ ВМЧ, Окт., 409. Прол. Апр., 17.
чс -
воскорми́тисѧ [воскормитися]
Фл ‹Воскормляти(ся)›, ‹воскормити(ся)›. Совр. нет. ▸ Вскармливать(ся), выращивать(ся). ◂ ВМЧ, Окт., 409. Прол. Апр., 17.
чс -