глꙋми́ти

глꙋми́ти [глумити]

Фл ‹Глумить›. Совр. устар. ▸ Шутить, забавлять; глумиться над кем-л. ◂ Ио. екз. Шест., 5 об.

чс *

gr глуми́ти: V,ipf,intr; :