громогла́снѡ
громогла́снѡ [громогласно]
Фл ‹Громогласный›, ‹громогласно›. ▸ Обладающий громким голосом; очень громкий. ◂ Мин. 1096 г., Сент., 154.≈
Дерив Нар. к громогла́сный
чс 1
См. громогла́сный:
громогла́снѡ [громогласно]
Фл ‹Громогласный›, ‹громогласно›. ▸ Обладающий громким голосом; очень громкий. ◂ Мин. 1096 г., Сент., 154.≈
Дерив Нар. к громогла́сный
чс 1
См. громогла́сный: