двобра́чный

двобра́чный [двобрачный]

Фл ‹Двоебрачный›, (‹двобрачный› — совр. нет). ▸ Во второй раз женатый. ◂ Ефр. Корм., 3.≈

чс *

gr двобра́чный: A; :