зазида́тисѧ

зазида́тисѧ [зазидатися]

СЦРЯ ‹зазида́тися› ‹да́юся›, ‹дае́шися›; ‹зазда́тися›, гл. стр. Церк. ▸ Быть зазидаему, задѣлываему. ◂

Фл ‹Зазидатися›, ‹заздатися›. Совр. нет. ▸ Страд. к ‘зазидати’, ‘заздати’. ◂ СЦРЯ.

Дерив Возвр. к зазида́ти

чс -

См. зазида́ти, зазда́тисѧ