зазида́тисѧ
зазида́тисѧ [зазидатися]
СЦРЯ ‹зазида́тися› ‹да́юся›, ‹дае́шися›; ‹зазда́тися›, гл. стр. Церк. ▸ Быть зазидаему, задѣлываему. ◂
Фл ‹Зазидатися›, ‹заздатися›. Совр. нет. ▸ Страд. к ‘зазидати’, ‘заздати’. ◂ СЦРЯ.
чс -
См. зазида́ти, зазда́тисѧ