зазрѣ́нїе

зазрѣ́нїе [зазрение]

Фл ‹Зазрение›. Совр. устар. ▸ Упрек; стыд. ◂ ВМЧ, Дек., 2579.

чс 1 Проч=1

gr зазрѣ́ніе: S,n,inan; sg,nom/acc