казни́тель
казни́тель [казнитель]
Фл ‹Казнитель›, ‹казненик›. ▸ Палач; тот, кто наказывает, карает. ◂ Г. Ам., 79. 92.
чс *
gr казни́тель: S,m,anim; :
казни́тель [казнитель]
Фл ‹Казнитель›, ‹казненик›. ▸ Палач; тот, кто наказывает, карает. ◂ Г. Ам., 79. 92.
чс *
gr казни́тель: S,m,anim; :