кі́ссъ
кі́ссъ [кисс]
od ‹Кі́сса› плющ
Сд ‹кі́сса› плющ, κισσός: понꙋжда́хꙋсѧ і҆ꙋдє́и кі́ссы и҆мꙋ́ще хвали́ти дїонѵ́са иудеев принуждали в венках из плюща праздновать в честь Диониса (2 Мак 6,7).
Дч* ‹кі́сса› сущ. (греч. κισσός) — плющ. понꙋжда́хꙋсѧ і҆ꙋде́є кі́ссы и҆мꙋ́ще хвали́ти дїонѵ́са (2 Макк. 6, 7□).
чс *