лжꙋ́щїй [лжущий]
ГлтНЗ ‹лжꙋ́щъ› (ψευδόμενος, mеntіens) – лгущий. Мф 5:11□ и҆ рекꙋ́тъ всѧ́къ ѕо́лъ глаго́лъ на вы̀ лжꙋ́ще.
чс *
gr лга́ти: V,ipf,intr; °
См| лга́ти