мечта́тель

мечта́тель [мечтатель]

Фл ‹Мечтатель›. ▸ Соблазнитель (совр. нет); высокомерный человек (совр. нет); человек, склонный предаваться мечтам (дрр. нет). ◂ Словн.

чс 3 Проч=3

gr мечта́тель: S,m,anim; sg,nom