недоконча́нный
недоконча́нный [недокончанный]
Фл ‹Недокончан(н)ый›. Совр. нет. ▸ Недоконченный. ◂ Презв. Козма, 12. 20–22. Илар. Зак. Благ., 54.
чс *
gr недоконча́нный: A; :
недоконча́нный [недокончанный]
Фл ‹Недокончан(н)ый›. Совр. нет. ▸ Недоконченный. ◂ Презв. Козма, 12. 20–22. Илар. Зак. Благ., 54.
чс *
gr недоконча́нный: A; :