недоконча́нный

недоконча́нный [недокончанный]

Фл ‹Недокончан(н)ый›. Совр. нет. ▸ Недоконченный. ◂ Презв. Козма, 12. 20–22. Илар. Зак. Благ., 54.

чс *

gr недоконча́нный: A; :