неизнꙋре́нный

неизнꙋре́нный [неизнуренный]

Фл ‹Неизнуряемый›, ‹неизнуренный›. Совр. нет. ▸ Неистощимый. ◂ Прол. Ноября, 21.

чс *

gr неизнуре́нный: A; :