неизнꙋре́нный
неизнꙋре́нный [неизнуренный]
Фл ‹Неизнуряемый›, ‹неизнуренный›. Совр. нет. ▸ Неистощимый. ◂ Прол. Ноября, 21.
чс *
gr неизнуре́нный: A; :
неизнꙋре́нный [неизнуренный]
Фл ‹Неизнуряемый›, ‹неизнуренный›. Совр. нет. ▸ Неистощимый. ◂ Прол. Ноября, 21.
чс *
gr неизнуре́нный: A; :