неисправле́нїе
неисправле́нїе [неисправление]
Фл ‹Неисправление›. Совр. нет. ▸ Неисправность; упущение. ◂ Грам. митр. Фил. Новг. 1471 г.
чс *
gr неисправле́ніе: S,n,inan; :
неисправле́нїе [неисправление]
Фл ‹Неисправление›. Совр. нет. ▸ Неисправность; упущение. ◂ Грам. митр. Фил. Новг. 1471 г.
чс *
gr неисправле́ніе: S,n,inan; :