немꙋ́тный

немꙋ́тный [немутный]

Фл ‹Немутный›, ‹немутно›. Совр. нет. ▸ Незамутненный, чистый; не смущаемый. ◂ Мин. 1097 г. Ноябрь, л. 111.

чс 2 МнК=1 Проч=1

gr нему́тный: A; plen,sg,m,nom/acc