ненаселе́нный

ненаселе́нный [ненаселенный]

Фл ‹Ненаселен(н)ый›. Совр. нет. ▸ Необитаемый, безлюдный. ◂ Евх. 52 а 21. Жит. Гер. Б., 203 об.

чс *

gr ненаселе́нный: A; :