ненаселе́нный
ненаселе́нный [ненаселенный]
Фл ‹Ненаселен(н)ый›. Совр. нет. ▸ Необитаемый, безлюдный. ◂ Евх. 52 а 21. Жит. Гер. Б., 203 об.
чс *
gr ненаселе́нный: A; :
ненаселе́нный [ненаселенный]
Фл ‹Ненаселен(н)ый›. Совр. нет. ▸ Необитаемый, безлюдный. ◂ Евх. 52 а 21. Жит. Гер. Б., 203 об.
чс *
gr ненаселе́нный: A; :