неплѣнѧ́емый

неплѣнѧ́емый [непленяемый]

Фл ‹Непленяемый›. Совр. нет. ▸ Не покоряемый; не соблазняемый. ◂ Жит. Феод. Едес., 38.

чс 1 МнК=1

gr неплѣня́емый: A; plen,sg,m,nom/acc