несмꙋще́нный
несмꙋще́нный [несмущенный]
Фл ‹Несмущенный›, ‹несмущенно›. Совр. нет. ▸ Спокойный; невозмутимый; не смешанный. ◂ Мин. 1096 г., Сент., л. 95.
чс *
gr несмуще́нный: A; :
несмꙋще́нный [несмущенный]
Фл ‹Несмущенный›, ‹несмущенно›. Совр. нет. ▸ Спокойный; невозмутимый; не смешанный. ◂ Мин. 1096 г., Сент., л. 95.
чс *
gr несмуще́нный: A; :