несосꙋ́дный

несосꙋ́дный [несосудный]

od несравненный

Сд несравненный, ἀσυγκριτος: терпѣ́нїе несосꙋ́дно (ап. 22 К, 5–3).

Фл ‹Несосудный›. Совр. нет. ▸ Преодолевающий бессилие. ◂ Мин. Сент., 11.

чс *

gr несосу́дный: A; :