предꙋзрѣва́ти
предꙋзрѣва́ти [предузревати]
Св ‹предзрѣ́ти, предꙋзрѣва́ти› — видеть перед собой, иметь перед глазами, заранее представлять перед собой. Предзрех Господа предо мною выну (Пс. 15, 8□) — всегда я видел перед собой Господа, т.е. всегда представляю постоянное присутствие Господа перед собой.
СЦРЯ ‹предузрѣва́ти› ‹ва́ю›, ‹ва́еши›; ‹предузрѣ́ти› и ‹предзрѣ́ти›, гл. д. Церк. 1) ▸ Предусматривать взоромъ, заранѣе видѣть; завидѣть. ◂ Предузрѣша же его издалече, прежде приближенія его къ нимъ. Быт. XXXVII. 18.□ 2) ▸ Видѣть передъ собою; имѣть передъ глазами. ◂ Предзрѣхъ Господа предо мною выну, яко одесную мене есть, да не подвижуся. Псал. XV. 8.□
чс -
См. предзрѣ́ти:, предузрѣ́ти: