преждесвѧще́нный

преждесвѧще́нный [преждесвященный]

Фл ‹Преждесвящен(н)ый›, ‹преж(д)еосвященный›. Совр. нет. ▸ Заблаговременно, раньше освященный. ◂ Евх. 11 б 3. Служ. Серг., л. 71.

чс *

gr преждесвяще́нный: A; :