преизѧ́щный

преизѧ́щный [преизящный]

СЦРЯ ‹преизя́щный› ‹ая›, ‹ое›, — ‹щенъ›, ‹щна›, ‹о›, пр. Церк. ▸ Весьма изящный, прекрасный. ◂

Фл ‹Преизящный›. Совр. нет. ▸ Очень изящный, прекрасный. ◂ Епиф.

чс 27 АПБ=1 Окт=2 МнП=1 МнК=5 Мол=6

gr преизя́щный: A; plen,sg,m,nom/acc