преѡсвѧще́нный

преѡсвѧще́нный [преосвященный]

Фл ‹Преосвященный›. ▸ Титул епископа; епископ (в зн. сущ.). ◂ Микл.

САР-1 ‹Преосвяще́нный›, наго.Въ видѣ им. сущ. значитъ:
вообще Архіерея.
→САР-1 т.5, с.396

чс 6 МнП=1 МнК=3

gr преѡсвяще́нный: A; plen,sg,m,nom/acc