преѡсвѧще́нный
преѡсвѧще́нный [преосвященный]
Фл ‹Преосвященный›. ▸ Титул епископа; епископ (в зн. сущ.). ◂ Микл.
САР-1 ‹Преосвяще́нный›, наго.Въ видѣ им. сущ. значитъ:
вообще Архіерея.
→САР-1 т.5, с.396
чс 6 МнП=1 МнК=3
gr преѡсвяще́нный: A; plen,sg,m,nom/acc