преꙋкраша́тисѧ
преꙋкраша́тисѧ [преукрашатися]
СЦРЯ ‹преукраша́тися› ‹ша́юся›, ‹ша́ешися›; ‹преукра́ситися›, Церк. 1) гл. воз. ▸ Весьма украшаться. ◂ Веселися и преукрашайся, дщи Іерусалимля. Софон. III. 14.□ 2) стр. ▸ Быть преукрашаему. ◂
Фл ‹Преукрашатися›. Совр. нет. ▸ Украшаться; радоваться. ◂ Соф-3, 14.
САР-1 ‹Преукраша́юся›, ешися, преукра́сихся, преукра́шуся, ша́тися, преукра́ситися. гл. возвр. Сл.
Весьма украшаюсь.
‹Веселися и преукрашайся дщи Іерусалимля›. Софон. III. 14.□
→САР-1 т.3, с.920
чс *
gr преукраша́тися: V,ipf,intr,med; :