преꙋкраша́тисѧ

преꙋкраша́тисѧ [преукрашатися]

СЦРЯ ‹преукраша́тися› ‹ша́юся›, ‹ша́ешися›; ‹преукра́ситися›, Церк. 1) гл. воз. ▸ Весьма украшаться. ◂ Веселися и преукрашайся, дщи Іерусалимля. Софон. III. 14. 2) стр. ▸ Быть преукрашаему. ◂

Фл ‹Преукрашатися›. Совр. нет. ▸ Украшаться; радоваться. ◂ Соф-3, 14.

САР-1 ‹Преукраша́юся›, ешися, преукра́сихся, преукра́шуся, ша́тися, преукра́ситися. гл. возвр. Сл.
Весьма украшаюсь.
‹Веселися и преукрашайся дщи Іерусалимля›. Софон. III. 14.
→САР-1 т.3, с.920

чс *

gr преукраша́тися: V,ipf,intr,med; :