птене́цъ

птене́цъ [птенец]

Св цыпленок, детеныш.

ГлтНЗ (νοσσίον, νεοσσός, pullus) – птенец. Мф 23:37 ꙗ҆́коже собира́етъ ко́кошъ птенцы̀ своѧ̑ под̾ крилѣ̑.

чс 14 ВЗ=1 Окт=2 МнП=1 МнО=1 МнК=2 ТрЦ=1 Трб=2 Проч=1

gr птене́цъ: S,m,anim; sg,nom