свѣщеимѣ́ти

свѣщеимѣ́ти [свещеимети]

od ‹Свѣщеимѣ́ю› держу свечу, иду со светильником

СЦРЯ ‹свящеимѣ́ти› ‹мѣ́ю›, ‹мѣ́еши›, гл. ср. Церк. ▸ Держать въ рукѣ свѣчу. ◂ Свѣщеимуще умно съ веселіемъ днесь, и мы съ дѣвами ко храму приближимся. Мин. мѣс. Ноябр. 21.

чс -

См. свѣщеиму́щій: