снѣ́жный

снѣ́жный [снежный]

СЦРЯ ‹снѣ́жный› ‹ая›, ‹ое›, — ‹женъ›, ‹жна›, ‹о›, пр. 1) ▸ Относящійся къ снѣгу; свойственный снѣгу. ◂ Снѣжная бѣлизна. 2) ▸ Покрытый глубокимъ снѣгомъ. ◂ Снѣжная дорога. 3) ▸ Сдѣланный изъ снѣга. ◂ Снѣжная гора.

Дерив Прил. к снѣ́гъ

чс *

gr снѣ́жный: A; ˜