срѣ́занъ [срезан]
od усечен, изрублен, рассечен
Дч* ‹срѣ́занъ› рассечен, изрублен, усечен (Прол. июн. 10).
Алекс ‹срѣ́занъ›, на, но, разсѣченъ, нарубленъ, усѣченѣ. Прол: Іюн: 10.
чс -
См. срѣ́занный