стра́шнѡ

стра́шнѡ [страшно]

САР-1 ‹Стра́шно›. нар.
1) Со страхомъ сопряженно, чувствуя страхъ.
‹На ето смотрѣть страшно›.
‹Страшно слушать›.
2) Весьма, необыкновенно.
‹Яко страшно удивился еси›. Псал. CXXXVIII. 14.
‹Страшно изпугался›.
→САР-1 т.5, с.861

чс 60 ВЗ=1 Окт=2 МнП=1 МнО=2 МнК=20 ТрП=3 ТрЦ=5 Трб=6 СлП=1 Проч=2

gr стра́шнѡ: ADV;