страннопрїи́мница

страннопрїи́мница [странноприимница]

Фл ‹Странноприемница›, ‹странноприимица›. Совр. нет. ▸ Женщина, принимающая странников; дом для ночлега странников. ◂ Мин. Июля, 15. Жит. Феод., 149, 18.

чс 1

gr страннопріи́мница: S,f,anim; :