сѣдина̀

сѣдина̀ [седина]

САР-1 ‹Сѣдина̀›, ны̀. с. ж.
1) Сѣдые волосы.
‹Начала показываться сѣдина на головѣ›.
2) * Старость.
‹Сѣдина есть мудрость человѣковъ›.
→САР-1 т.5, с.1025

чс 2 МнК=1

gr сѣди́на: S,f,inan; sg,nom