треска́нїе [трескание]
Фл ‹Трескание›. ▸ Треск, разрывание с треском; удар молнии (совр. нет). ◂ Кир. Иер., 57.
Алекс ‹тре́сканіе›, трещаніе, громъ, трескъ. Ефр: Сир: 226.
чс *
gr треска́ніе: S,n,inan; :