триѻбою́дный

триѻбою́дный [триобоюдный]

od ‹Трїобою́дный ме́чъ› шпага с тригранным клинком

Дч* ‹трїобою́дный ме́чъ› меч с тригранным клинком (Канон кресту).

чс 4 МнО=1 СлП=1

gr триобою́дный: A; plen,sg,m,nom/acc