трїѐ
трїѐ [трие]
Дч* ‹трі́е› числ. три.
СЦРЯ ‹трі́е› ‹тріе́хъ›, числ. ▸ Тоже, что ‹тро́е›. ◂ Тріе суть свидѣтелствующіи на небеси. 1 Іоанн. V. 7.□
Алекс ‹тріе›, тоже что три. 1 Кор: 14. 29□. 1 Іоан: 5. 7□. 8.
чс 312 ВЗ=9 ЕВ=2 АП=6 АПБ=7 ЕВБ=3 Окт=27 МнП=18 МнО=3 МнС=8 МнК=102 ТрП=7 ТрЦ=3 Трб=2 СлП=2 Мол=2 Тип=2 Сол=2 Проч=13
См| трѝ