цѣломꙋ́дрецъ
цѣломꙋ́дрецъ [целомудрец]
Фл ‹Целомудрец›, ‹целомудритель›. Совр. нет. ▸ Целомудренный человек, наставник. ◂ Панд. Ант. XI в., л. 49.
чс -
См. цѣломудри́тель:
цѣломꙋ́дрецъ [целомудрец]
Фл ‹Целомудрец›, ‹целомудритель›. Совр. нет. ▸ Целомудренный человек, наставник. ◂ Панд. Ант. XI в., л. 49.
чс -
См. цѣломудри́тель: