є҆́мъ

є҆́мъ [ем]

Дч* дееприч. от глагола емлю — взяв. И емъ его (Матф. 18, 28).

чс 12 АПБ=2 ЕВБ=8 Окт=1

gr я́ти: V,ipf,tran; partcp,praet,act,brev,sg,m,nom/acc

См| є҆́мь є҆́мше ꙗ҆́ти ꙗ҆́ша