є҆диноплеме́нникъ

є҆диноплеме́нникъ [единоплеменник]

Фл ‹Единоплеменник›. ▸ Человек, принадлежащий к одному с кем-л. племени, соплеменник. ◂ Микл.

чс *

gr единоплеме́нникъ: S,m,anim; :