і҆дѡлотрѣ́бникъ

і҆дѡлотрѣ́бникъ [идолотребник]

Дч* идолослужитель.

Фл ‹Идолотребник›. Совр. нет. ▸ Идолопоклонник. ◂ 1 Кор. 10, 7.

чс -

См. і҆дѡлотрѣ́бный