ѡ҆бдаро́ванный

ѡ҆бдаро́ванный [обдарованный]

СЦРЯ ‹обдарова́ный› ‹ая›, ‹ое›, — ‹нъ›, ‹а›, ‹о›, прич. стр. гл. ‹обдарова́ть›. Мужи богатіи обдаровани крѣпостію. Сир. XLIV. 6.

Алекс ‹обдаро́ванный› и ‹обда́рствованный›, ая, ое, награжденный, одаренный. Сирах: 44. 6. Мин: мѣс: Окт: 16.

чс 1

gr ѡбдарова́ти: V,pf,tran; °

См| ѡ҆бдарова́ти

См. ѡ҆бда́рствованный