ѹ҆лега́ти [улегати]
СЦРЯ ‹улега́ти› ‹га́ю›, ‹га́еши›; ‹улещѝ›, гл. ср. Церк. * ▸ Утихать. ◂ Улеже вѣтръ и бысть тишина велія. Марк. IV. 39.□
чс -
См. улещи́: