ѹ҆слы́шанїе

ѹ҆слы́шанїе [услышание]

Фл ‹Услышание›. Совр. устар. ▸ Действие по зн. гл. ‘услышать’. ◂ Усп. сб., 90 б 25–26.

САР-1 ‹Услы́шаніе›, нія. с. ср.
Внятіе, внушеніе.
‹Сказать что во услышаніе всѣмъ›.
→САР-1 т.5, с.565

Дерив Действие по гл. ѹ҆слы́шати

чс 39 МнК=2 ТрЦ=1 Трб=2 Мол=1 Акф=2 Тип=5 ПрБ=1

gr услы́шаніе: S,n,inan; sg,nom/acc