а҆ра́мовъ

а҆ра́мовъ [арамов]

Фл ‹Арамов›, ‹арамский›. Совр. нет. ▸ Прил. к ‘Арам’. ◂ Зогр., Л., 3, 33.

ГлтНЗ (τοῦ Ἀράμ, Arami) – Арамов. Лк 3:33 [сн҃ъ] а҆ра́мовъ.

Дерив Притяж. к а҆ра́мъ

чс 2 ЕВ=1 ЕВБ=1

gr ара́мовъ: A,poss; brev,sg,m,nom/acc