благоразсꙋди́тельнѡ
благоразсꙋди́тельнѡ [благоразсудительно]
СЦРЯ ‹благоразсуди́тельно› нар. ▸ Съ здравымъ разсужденіемъ. ◂
чс 1
См. благоразсꙋ́днѡ
благоразсꙋди́тельнѡ [благоразсудительно]
СЦРЯ ‹благоразсуди́тельно› нар. ▸ Съ здравымъ разсужденіемъ. ◂
чс 1
См. благоразсꙋ́днѡ