благоразсꙋ́днѡ
благоразсꙋ́днѡ [благоразсудно]
СЦРЯ ‹благоразсу́дно› нар. ▸ Тоже, что ‹благоразсуди́тельно›. ◂
СЦРЯ ‹благоразсуди́тельно› нар. ▸ Съ здравымъ разсужденіемъ. ◂
чс -
благоразсꙋ́днѡ [благоразсудно]
СЦРЯ ‹благоразсу́дно› нар. ▸ Тоже, что ‹благоразсуди́тельно›. ◂
СЦРЯ ‹благоразсуди́тельно› нар. ▸ Съ здравымъ разсужденіемъ. ◂
чс -