неискꙋше́нный
неискꙋше́нный [неискушенный]
Фл ‹Неискушенный›. ▸ Неопытный, несведущий; неиспытанный (совр. нет). ◂ Презв. Козма, 7 Д, 16–17. Рим. 1, 28.
чс *
gr неискуше́нный: A; :
См| неискꙋше́нъ
неискꙋше́нный [неискушенный]
Фл ‹Неискушенный›. ▸ Неопытный, несведущий; неиспытанный (совр. нет). ◂ Презв. Козма, 7 Д, 16–17. Рим. 1, 28.
чс *
gr неискуше́нный: A; :
См| неискꙋше́нъ